Back | Home | Next

Uitzicht vanuit mijn kamer in LPH over een stukje bufferzone. Achter de wal, de stadsmuur, begint Noord-Nicosia. Hierop keek ik iedere dag.

Als de software goed werkt is nu het geluid te horen dat bij dit uitzicht past. Het is de Muezzin, die vanuit zijn moskee een keer of zes per dag oproept tot het gebed. Stel je voor dat je een stuk of vijf van die mannen hoort, die door elkaar hun oproep over de stad slingeren.
Dat is wat daar klinkt.
De gevoelens die ik bij die kakofonie opdeed veranderden in de loop van de missie. Aan het eind hield ik ervan!